Η Κατερίνα, ελεύθερη επαγγελματίας, μοιράζεται μαζί σας την εμπειρία της από την αντιμετώπιση κρίσεων πανικού με ψυχοθεραπεία. Με την έγκρισή της δημοσιεύουμε όσα μου έγραψε στο email που μου έστειλε μετά την ολοκλήρωση των συνεδριών.
“Το αίσθημα που νιώθεις ότι πεθαίνεις, ή όταν ξυπνάς τα ξημερώματα με κρίση πανικού, εύχομαι κανείς να μην το ζήσει. Σκεφτόμουν, με μεγάλη μου στεναχώρια αλλά και φόβο, ότι δε θα αποφύγω την επίσκεψη στον ψυχίατρο, αν δεν κάνω κάτι ΤΩΡΑ και το οποίο μάλιστα απέφευγα τα τελευταία χρόνια, αν και στο βάθος μέσα μου υποψιαζόμουν, ότι έπρεπε να απευθυνθώ σε ψυχολόγο για ψυχοθεραπεία.
Για κάποιο λόγο δεν ένιωθα όμως έτοιμη γι αυτό.
Μετά από μία τρομακτική κρίση που με έστειλε μέσα στον Αύγουστο στο νοσοκομείο, νιώθοντας ότι πατάω σε λακκούβες, τρέμοντας, και ότι η καρδιά μου θα πεταχτεί έξω από εμένα, ήταν το καταλυτικό συμβάν, για να δώσω μία ευκαιρία στον εαυτό μου χωρίς άλλη αναβλητικότητα, να ξεκινήσω θεραπεία με κάποιον ειδικό. Μένοντας σε νησί, η μόνη λύση ήταν οι εξ αποστάσεως συνεδρίες και με ανακούφιση επένδυσα τις προσδοκίες μου για βοήθεια, στην κ.Κεχαγιά.
Η αλήθεια είναι ότι η διαδικασία δεν ήταν τόσο σύντομη όσο φανταζόμουν αρχικά, αλλά διαπιστώνω στην πορεία, ότι είναι η διάρκειά της είναι τόση, όση πραγματικά εγώ έχω κατά βάθος, ανάγκη.
Βέβαια, υπάρχουν και οι αντιστάσεις μου, που μου υπαγορεύουν ότι δεν χρειάζεται να προσπαθήσω παραπάνω και φυσικά θα ήταν πιο εύκολο για άλλη μία φορά να αποφύγω να έρθω αντιμέτωπη με πράγματα που δε θέλω να δω.
Ενθαρρύνω όμως, όλους όσους νιώθουν ότι χρειάζονται βοήθεια, να μην αναβάλλουν και να μη φοβηθούν να ζητήσουν βοήθεια.
Τώρα πια διαπιστώνω πόσο κακός σύμβουλος είναι η αναβλητικότητα!
Κυρία Κεχαγιά σας ευχαριστώ πολύ για την υπομονή σας, αλλά και την επιμονή σας τις στιγμές που ένιωθα να λυγίζω και ήμουν έτοιμη να τα παρατήσω.”