Σε μια κοινωνία – και όχι μόνο την ελληνική – που τη χαρακτηρίζουν η απόδοση και ο καταναλωτισμός, ο αδύναμος και μη παραγωγικός, είναι λιγότερο αποδεκτός. Έτσι η «τρίτη ηλικία» αρχίζει να παρουσιάζεται ως ζήτημα και πρόβλημα – και το πρόβλημα της γήρανσης – των καλών γηρατειών – (το well ageing), ενδέχεται να αρχίσει να μοιάζει ως δύσκολος στόχος.
Οι άνθρωποι βιώνουν διαφορετικά ο καθένας την κάθε ηλικιακή φάση ζωής.
Η τρίτη ηλικία, αποτελεί τη 3η στη σειρά μεγαλύτερη χρονική διάρκεια ζωής.
Το 1950, 23 ηλικιωμένοι αντιστοιχούσαν σε 100 νέους, ενώ το 2050 προβλέπεται ότι 110 ηλικιωμένοι θα αντιστοιχούν σε 100 νέους.
Η αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης έχει δημιουργήσει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα κοινωνική κατάσταση, καθώς τρεις και τέσσερις γενεές συνυπάρχουν στην ίδια οικογένεια.
Το κυρίως θέμα και το κύριο διακύβευμα ωστόσο στην Τρίτη Ηλικία είναι το:
Αποδοχή ή Απελπισία;
καθώς είναι μια περίοδος πολυδιάστατων αλλαγών στη ζωή του ανθρώπου.
Όμως η εξέλιξη του ανθρώπου συνεχίζεται σε κάθε φάση και μέχρι το τέλος δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι υπάρχουν ακόμη περιθώρια για μάθηση, τροποποίηση συμπεριφοράς για καλύτερες σχέσεις και είσπραξη χαράς!